
Afscheid in rood en wit: Bullaude neemt emotioneel afscheid bij zijn vertrek van Feyenoord naar Mexico
In het voetbal zijn afscheid nemen zelden eenvoudig, en wanneer ze onverwacht komen, dragen ze een nog zwaardere lading. Voor Ezequiel Bullaude, de Argentijnse middenvelder van Feyenoord, kwam het einde van zijn hoofdstuk in Rotterdam eerder dan veel fans hadden gehoopt. Na maanden van speculatie is de transfer bevestigd: Bullaude verlaat Feyenoord en vertrekt naar Mexico, waarmee hij een gedenkwaardige maar ook bittersweet periode in De Kuip afsluit.
Dit afscheid is meer dan een simpele transfer; het is het verhaal van een jonge Zuid-Amerikaan in Europa, de liefde die hij van supporters ontving en de emotionele banden die hij nu achterlaat.
🇦🇷 Van Mendoza naar Rotterdam
Geboren in Mendoza, Argentinië, maakte Bullaude naam bij Godoy Cruz, waar hij al snel uitgroeide tot een dynamische middenvelder met scorend vermogen en spelinzicht. Feyenoord, altijd alert op Zuid-Amerikaans talent, sloeg in 2022 toe en haalde hem naar De Kuip, met de hoop hem tot een sleutelspeler in het middenveld te ontwikkelen.
Voor Bullaude was de overgang zowel een droom als een uitdaging: weg uit de vertrouwde Argentijnse competitie, richting de tactische discipline van de Eredivisie. Rotterdam bood hem niet alleen een nieuwe woonplaats, maar ook een podium waarop hij zijn talent kon tonen onder de felle lichten van De Kuip.
⚽ Een reis vol hoogte- en dieptepunten
Zijn tijd bij Feyenoord werd gekenmerkt door momenten van klasse, afgewisseld met periodes van frustratie.
Hoogtepunten: Zijn techniek en spelinzicht kwamen vaak naar voren in moeilijke wedstrijden. Zijn passing en energie brachten nieuwe impulsen in het spel. Supporters herinneren zich nog altijd zijn invalbeurten waarin hij het duel compleet wist om te draaien.
Uitdagingen: Maar regelmaat bleef een probleem. Blessures, zware concurrentie en tactische keuzes beperkten zijn minuten. Voor een ambitieuze speler als Bullaude werd het gebrek aan speeltijd steeds zwaarder.
Toch verloor hij nooit de liefde van Het Legioen. Zijn passie op het veld, zijn bescheidenheid daarbuiten, en zijn oprechte vreugde bij elk doelpunt maakten hem geliefd.
💔 Het emotionele afscheid
Toen het nieuws naar buiten kwam dat Bullaude naar Mexico zou vertrekken, stroomden de reacties binnen. Fans uitten verdriet maar ook steun, en velen erkenden dat zijn carrière regelmaat nodig had.
Bullaude zelf sprak met emotie:
> “Feyenoord zal altijd een speciaal deel van mijn leven zijn. De mensen, de supporters en deze club gaven mij de kans om te groeien als speler en als mens. Ik draag Rotterdam in mijn hart, en ik zal de avonden in De Kuip nooit vergeten.”
Tijdens zijn laatste optreden in De Kuip kreeg hij een luid applaus, een bewijs van de band die hij had opgebouwd. Statistieken vertellen niet het hele verhaal — zijn karakter deed dat wel.
🌍 Waarom Mexico?
Zijn keuze voor Mexico weerspiegelt een bewuste carrièrestap. In de Mexicaanse competitie zal hij vinden:
Vaste speeltijd, iets wat in Rotterdam onzeker bleef.
Een competitieve maar creatieve speelstijl, waarin flair meer ruimte krijgt.
Culturele herkenning, met een Spaanstalige omgeving waarin hij zich volledig kan uiten.
Voor de 24-jarige is dit een kans om zijn loopbaan nieuw leven in te blazen en te laten zien waarom hij ooit als een van de grootste talenten uit Argentinië werd gezien.
🔴⚪ Feyenoord zonder Bullaude
Voor Feyenoord betekent zijn vertrek zowel verlies als opluchting. Enerzijds verliest de ploeg een creatieve middenvelder die wedstrijden kon openbreken. Anderzijds komt er ruimte vrij in een overvolle selectie, waardoor jonge talenten hun kans kunnen grijpen.
Trainer Arne Slot was duidelijk maar complimenteus:
> “Ezequiel gaf altijd alles voor dit shirt. Hij werkte hard, steunde zijn ploeggenoten en vocht voor elke bal. Soms loopt het anders dan gehoopt, maar hij verlaat Feyenoord als een gerespecteerd speler.”
🗣️ De stemmen van Het Legioen
Onder de supporters was de emotionele toon duidelijk zichtbaar. Online verschenen talloze tributes:
“Hij was misschien geen ster, maar zijn hart zat op de juiste plek.”
“Respect voor Bullaude. Draag je dit shirt, dan hoor je voor altijd bij de Feyenoord-familie.”
“Mexico krijgt een vechter. Succes, Ezequiel.”
Zijn vertrek herinnert fans eraan hoe vluchtig voetbal kan zijn. Spelers komen en gaan, maar de herinneringen blijven.
🔮 De toekomst
Voor Bullaude kan dit Mexicaanse avontuur een keerpunt worden. Met vaste speeltijd, een warme supportersbasis en de kans om een dragende kracht te worden, liggen de kansen open. Wie weet, misschien leidt dit zelfs tot een terugkeer naar Europa of een oproep voor het Argentijnse nationale team.
Voor Feyenoord is zijn vertrek onderdeel van de voortdurende cyclus van bouwen en vernieuwen. Elke transfer opent de deur voor nieuwe talenten die in De Kuip willen doorbreken.
❤️ Geen definitief afscheid
Transfers betekenen vaak het einde van een hoofdstuk, maar zelden het einde van een verhaal. Voor Bullaude en Feyenoord blijft de band bestaan. Misschien kruisen hun paden ooit opnieuw, of dat nu in Europa, in een internationale wedstrijd of zelfs in een terugkeer naar Rotterdam zal zijn.
Voor nu is de boodschap eenvoudig: dank je wel, Bullaude.
De Argentijn vertrekt niet alleen als voetballer, maar als een man die Feyenoords geest begreep, het rood-witte shirt met trots droeg en een stukje Rotterdam met zich meeneemt naar Mexico.
Zijn statistieken vervagen misschien, maar de herinnering aan zijn inzet, zijn passie en zijn echtheid zal in De Kuip nog lang blijven hangen.